Het artikel heb ik vertaald omdat het belangrijk is dat iedereen kennis neemt dat naast directe slachtoffers van de oorlog er ook nog hele kwetsbare groepen in een samenleving zijn die voor hun overleving afhankelijk zijn van een veilige omgeving en zorg. Wat gebeurt er als die er niet meer zijn?

Naast het artikel uit The Lancet Oncology heb ik uit de internationale pers twee directe voorbeelden toegevoegd.

• Vertaling en bewerking: Mischa Nagel (22 maart 2022).
• Bron: The Lancet Oncology Maart 2022.

“Meer dan 2 miljoen vluchtelingen zijn Oekraïne ontvlucht sinds de Russische invasie begon op 24 februari 2022. Meer dan 4 miljoen mensen, 10% van de bevolking, zullen naar verwachting gedwongen worden ontheemd op hun zoektocht naar veiligheid, waardoor een brede humanitaire crisis ontstaat. Oekraïne heeft een hoge kankerincidentie met alleen al in 2020 meer dan 160.000 nieuwe diagnoses. Het land heeft ook een van de hoogste kinder-sterftecijfers ter wereld. Zo waren de ongelijkheden in de kankerzorg in Oekraïne al groot vóór de niet uitgelokte agressie van Rusland en zullen ze nu ongetwijfeld verergeren als gevolg van het conflict.

De WHO schat dat ten minste 3,8 miljoen Oekraïners die door de crisis zijn getroffen, gezondheidsdiensten nodig hebben en dat mensen met kanker bijzonder kwetsbaar zijn als hun zorg wordt onderbroken door het Russische geweld tegen het land. Voortdurende toegang tot oncologische diensten moet beschikbaar zijn voor ontheemden, ongeacht in welk land ze uiteindelijk aankomen, om levensbedreigende verstoringen van hun kankerzorg te voorkomen. Het zal echter een grote uitdaging zijn om die continuïteit van zorg te handhaven, omdat veel vluchtelingen geen identiteitsbewijs of actueel medisch dossier bij zich hebben. Er kunnen ook taalbarrières zijn en als medische dossiers beschikbaar zijn, moeten deze snel en nauwkeurig worden vertaald. Bovendien is het mogelijk dat de in Oekraïne voorgeschreven behandelingsregimes niet beschikbaar zijn op de bestemming van de patiënt. Zelfs al hebben de meeste Europese landen ingestemd met het verstrekken van gratis gezondheidszorg aan vluchtelingen, zal het aanbod variëren afhankelijk van de capaciteit van de beschikbare diensten en de geldende behandelrichtlijnen in de gastlanden. Er is slechts een eindig aantal medische oncologen, chirurgen en gespecialiseerde voorzieningen. En dit zonder de extra druk die de COVID-19-pandemie al heeft uitgeoefend op de gezondheidszorg wereldwijd. Daarom zijn er zorgen dat Oekraïense mensen met kanker andere gezondheidszorgstelsels zeer snel zouden kunnen overweldigen.

De resterende kanker-netwerken van Oekraïne, die al gefragmenteerd waren, zijn nu gericht op het evacueren van patiënten naar het westen van het land, waar kankercentra nog relatief veilig en operationeel zijn. Als belangrijke faciliteiten beschikbaar blijven, zullen er nieuwe met elkaar concurrerende gezondheidsprioriteiten zijn, waaronder noodsituaties en trauma veroorzaakt door militaire operaties. Zo werden bijvoorbeeld op de dag van de invasie, alle electieve operaties in Oekraïne, waaronder kankerchirurgie, geannuleerd. In gebieden waar beweging door Rusland is verboden, schuilen zowel gezondheidswerkers als patiënten in ondergrondse faciliteiten en ziekenhuiskelders. Naarmate de gevechten voortduren, zal de toegang tot essentiële gezondheidsdiensten -waaronder diagnostiek, chemotherapie en radiotherapie- waarschijnlijk worden verstoord naarmate de infrastructuur en de toegang tot benodigdheden verslechteren. Veel van de gezondheidsfaciliteiten van het land, waaronder het National Cancer Institute, bevinden zich in Kiev; één van de belangrijkste militaire en politieke doelen voor de Russen. De water- en elektriciteitsvoorziening is verstoord, voedselonzekerheid heerst en er zijn belemmeringen bij de toegang tot kankermedicijnen en andere medicijnen, zuurstof, medische apparatuur, bloedproducten, bederfelijke goederen en gespecialiseerd medisch personeel omdat het luchtvervoer is stilgelegd en wegen onbegaanbaar zijn.

Naar schatting worden meer dan 1.500 kinderen met kanker in Oekraïne behandeld en aangezien 80% van de kankers bij kinderen te genezen is, is het van vitaal belang dat ze toegang blijven krijgen tot multidisciplinaire zorg. De WHO heeft regionale, nationale en internationale partners bijeengeroepen om een ​​onmiddellijke en gecoördineerde reactie te ondersteunen om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk patiënten met kanker levensreddende behandeling blijven ontvangen, of ze nu in Oekraïne blijven of naar andere landen zijn gevlucht. Met internationale inspanningen om Oekraïense kankerpatiënten te helpen, hebben veel oncologische verenigingen, waaronder de American Association for Cancer Research (AACR), de International Society of Pediatric Oncology (SIOP) en Childhood Cancer International (CCI), verklaringen uitgegeven waarin ze hun solidariteit met Oekraïne verklaren. en de noodzaak om het lijden van de mensen te verlichten. Er zijn geverifieerde berichten over directe Russische aanvallen op veel ziekenhuizen. Meer dan 200 gezondheidsinstellingen bevinden zich nu langs conflictlijnen of in gebieden onder Russische controle.

De heiligheid en veiligheid van de gezondheidszorg, met inbegrip van die van werknemers en patiënten, moet worden gerespecteerd en beschermd in tijden van conflict volgt uit de Eerste Geneefse Conventie. Deze weerzinwekkende oorlog doodt en verwondt genadeloos onschuldige burgers, onderbreekt het essentiële werk van clinici terwijl ze merken dat ze onvermoeibaar werken om levens te redden terwijl ze hun eigen leven riskeren, en brengt het leven van veel Oekraïense patiënten met kanker in groot gevaar. Dit bloedbad moet nu stoppen! “

Published: March 11, 2022 The Lancet Oncology

DOI: https://doi.org/10.1016/S1470-2045(22)00149-8

Toevoeging door Mischa Nagel.

In de belegerde havenstad Mariupul staat een van de belangrijkste kankerklinieken van de Ukraïne. Mariupol is dagelijks in het nieuws vanwege de dramatische taferelen die zich daar afspelen.

“Mariupol Cancer Center is een Interdistrict Cancer Center dat 380.000 mensen bedient in het zuidelijke deel van de regio Donetsk. Mariupol Cancer Center werd opgericht in 1974. Ze ontvangen verwijzingen van lokale huisartsen en artsen van nabijgelegen eenheden via de National Health Service of Private route. Mariupol Cancer Center bestaat uit twee chirurgische afdelingen, de polikliniek, de radiologische afdeling en de chemotherapieafdeling. De patiënten krijgen een individueel behandelplan. Alle casussen worden dagelijks, zowel pre- als postoperatief, in het multidisciplinaire team besproken. Mariupol Cancer Center neemt deel aan verschillende internationale onderzoeken en protocollen.”

Mariupul is een van de zwaarst gebombardeerde steden tijdens deze vreselijke oorlog. Kijkend naar de satellietbeelden voor en na bombardementen is zichtbaar dat een groot deel van de stad vernietigd is en dat de evacuatiepogingen elke keer weer worden afgesneden door Russische militairen. Er is een tekort aan drinkwater, voedsel en medicijnen. In dergelijke omstandigheden is oncologische zorg onmogelijk.”

De Engelse krant en zeer gerespecteerd medium The Guardian meldt:

‘We don’t know how to survive here’: a cancer ward for Ukrainian children under siege

Het kinderziekenhuis van Tsjernihiv heeft bijna geen morfine meer en mijnen bedekken alle in- en uitgangen.

Op de afdeling oncologie van het kinderziekenhuis van Tsjernihiv vechten patiënten tegen kanker, hun stad wordt omringd door Russische troepen en nu hebben ze geen pijnstillers meer en slaan ze voedsel in.

“We weten niet hoeveel tijd we hebben. We weten eigenlijk niet hoe we hier moeten overleven, het is onwerkelijk. We hebben geen middelen meer.”

Serhiy Zosimenko, een liefdadigheidswerker die de elf patiënten, hun artsen en ouders ondersteunt.

Ziekenhuizen in Polen en Slowakije hebben afgesproken om de behandeling voort te zetten en zien af ​​van eventuele kosten, maar voorlopig kunnen de kinderen – tussen twee en 15 jaar oud – daar niet komen, omdat de stad feitelijk wordt belegerd. De enige mogelijke uitweg is met een helikopter.

“Het probleem is dat we de kinderen niet vanaf de grond kunnen evacueren, we kunnen ze alleen door de lucht evacueren”, zei Zosimenko. “Alle routes naar onze stad zijn onderbroken.”

Een Russische raket kwam net voor de kankerpatiënten neer. “Twee dagen geleden raakte een granaat 200 meter van ons ziekenhuis – het was een grad-raket”, zei Zosimenko. Hij bracht de dag door met het verzamelen van bouwmaterialen om de schuilkelder in de kelder te verbeteren, medicijnen van apotheken en voedsel.

De gemeenschapszin houdt hen op de been, met apotheken en andere winkels die gratis doneren om in de behoeften van het ziekenhuis te voorzien. Maar sommige dingen zijn al schaars, met name pijnstillers.

“Als mensen kanker hebben, hebben ze veel pijnstillers nodig, en we hebben een probleem met morfine en andere medicijnen”, zei Zosimenko. “Bijvoorbeeld het oncologisch ziekenhuis in Tsjernihiv, ze hebben maar acht ampullen morfine of andere pijnstillers.”

Het ziekenhuis was niet goed voorbereid op oorlog, met een schuilplaats in zo’n vreselijke staat dat mensen ziek werden van het slapen daar, en achtervolgd door het vooruitzicht dat COVID hun problemen zou vergroten.

Er is extra druk op artsen en verpleegkundigen omdat sommige medewerkers thuis blijven bij hun familie, wat de anderen begrijpen.

Voor degenen die zijn gebleven, en voor de patiënten, proberen ze de omstandigheden in de kelder te verbeteren, de muren te pleisteren, een goede vloer te leggen, verlichting aan te brengen en enkele bedden te plaatsen.”

Dit zijn slechts twee voorbeelden uit de Ukraïne die een inkijk geven in wat het artikel in The Lancet Oncology nog in hele nette bewoordingen beschrijft. Inderdaad: kankerpatiënten vechten elke dag voor hun leven in een normale situatie en de therapie is daarvan een belangrijk onderdeel. Pijnmedicatie is minstens net zo belangrijk omdat zowel de therapie als de kanker zelf immense pijn kan veroorzaken. De tekorten aan pijnstillers zoals beschreven in The Guardian leidt tot onmenselijk lijden en dat terwijl de bommen je om de oren vliegen. Kanker in een oorlog is gewoon de hel op aarde!